مهسا

سیمای  دل انگیزم  جام با فروغم 

مگر دل عاشق من چه کم دارد ؟

دلم  برای تو می تپد  مگر نمی بینی ؟

من چه کم دارم ؟

 باورم نداری 

 دو چشم  نگران  یک دل مهربان  سینه ایی  داغ 

و  دستانی گشاده !

 مگر من چه کم دارم ؟ نکند  فقیرم 

 نکند مرا با فرهنگ نمی دانی 

 نکند در تراز  تو نیستم 

 نکند  از نگاه دیگران  می هراسی 

می دانم دوستم داری  سیمای وجودم 

مهسا  تو را در اسمان خیالم  با خود دارم 

 این  را که نمی توانی از من بستانی 

 من دوستت دارم و ان خال نمکین را می بوسم 

 دوستت دارم  بیا  به اغوشم