امید

امید

گلم روز به  روز قد می کشد

 اب می خواهد و افتاب

و جایی برای بزرگ شدن در این هستی بی کرانه

جا که دارد

می خواهد به شکل دیگری جلوه گری کند

و گر نه گل من نور است و اب

من سبزی می بینم و گل

وگل برگ های با طراوت 

و ساقه ایی که همه انها روی ان سوار اند

و ریشه ایی که ابخور گیاه است

و چه زیبا نقاشی می کند نقاش هستی

در دل این گل برگ های سبز

گل های ریز نقشی گل می کند  به رنگ قرمز در متن سبز

می خواهد بگوید خورشید تابان منم هستم

نگاه من به توست

و تا تو هستی و تا اب هست و تا هستی هست

منم می رویم  و  گل می دهم

باور کنید منم زندگی را دوست دارم

و به امید  گل دادن زنده ام