گاه در غار تنهایی خوشی می کردم
با خودم
با تنهایی ام
با خاطرات زیبایم
اما دیو صفتی بعضی از ادمیان مرا رنجور کرده است
و تنهایی رنج اوری دارم
خاطرات زیبا به سرعت برق می روند
و هر چه بخواهی سیاهی می ریزد
و به جانم چنگ می اندازد
خدایا چه کنم تو این درد را دوا کن
و دل صاحب مرده اش را اتش بزن
دلی که سوز و گداز عشق در ان نیست
اتشی است بر امده از حسد و زیاده خواهی و دیو صفتی
و من مانده ام که این اشرف مخلوقات چقدر می تواند پست باشد
چرا همچین اسمی؟ برای جذب مخاطب؟