دوستی بهانه است
برای واگویی خاطره
و گل ها امده اند
در زمین سخت
با لطف اب و افتاب
و من دوستی را می کاوم در در دل ابی
دل ابی گل دوستی است
و با مهربانی و شادی می روید
و من دوستم را دوست دارم
کاش می شد از دل دوستی دشمنی بر نمی خاست
و گل دوستی خاری جانسوز نمی شد
و حسرتی که جان را می سوزاند